22 sierpnia 2007, 22:26
Często słyszę texty typu "skończyłem 18 lat toteż jestem wolny; mam już własne mieszkanie co czyni mnie wolnym; żyję w wolnym demokratycznym kraju" etc. Ale czy ludzie naprawdę są wolni?
Moim zdaniem - nie. Zawsze jest coś co nas ogranicza. Może to być wiele rzeczy - rodzice, pieniądze, prawo, zobowiązania, nałogi, inni ludzie. Nigdy nie mamy całkowitego wpływu na nasze decyzje. Zawsze coś na nie oddziałuje. Więc czy jest sposób by poczuć się wolnym? Myślę, że Krailsheimer najlepiej zobrazował tą sytuację:
"Aby czuć się wolnym istnieje prosty sposób: nie szarpać i nie napinać smyczy."
Zgadzam się z nim. Żeby być wolnym, człowiek musi znać pewne granice, których nie może przekroczyć. Jeśli będziemy postępować rozsądnie i będziemy umieli dostosować się do z góry ustalonych zasad (np. zasady panujące w domu) to wyjdzie nam to na dobre, a z pewnością na tym nie ucierpimy. Nawet jeśli tak nam będzie się wydawało, że jest nam źle, to z czasem zrozumiemy, że tak naprawdę to było tylko narzekanie z naszej strony wobec otaczającego nas świata. Wtedy dopiero, myślę, że będziemy mogli się nazwać wolnymi ludźmi, a dokładniej - wolnymi ludźmi ze świadomością istniejących ograniczeń.
Osobiście cieszę się czasami, że nie mi decydować o niektórych sprawach i muszę liczyć się ze zdaniem innych. Owszem, są momenty, kiedy czuję się uwięziony, ale po pewnym czasie dziękuję im za te wszystkie "granice". Gdyby nie one to strach się bać ile strasznych rzeczy bym popełnił w swoim życiu.